تو رو من خون دل خوردم از این دلواپسی مردم
ببین دست نیازم رو به اغوش خدا بردم
همیشه دلخوشیم این بود که از حالم خبر داشتی
یه وقتایی دعا کردمتو دنیام پاتو می ذاشتی
تو این هفت روزه هر هفته تو این تکراره این روزا
بذار دلواپسیم کم شه بذار آروم شه این دنیا
تو این شب های بارونی چقدر محتاج چشماتم